+ شهید: ای برادر، به کجا میروی؟ کمی درنگ کن! آیا با کمی گریه و یک فاتحه خواندن بر مزار من و امثال من مسئولیتی را که با رفتن خود بر دوش تو گذاشتهایم از یاد خواهی برد؟
-من: … به راستی که نه؛ سعی بر این است که داغتان بشود راهنمای راه مان، نرویم به غیر راه حق…
+ ما نظاره میکنیم که تو با این مسئولیت سنگین چه خواهی کرد! و اما مسئولیت ادامه دادن راه ماست و …
– میدانم؛ قطعا همین گونه است، شما ناظر و حاضرید؛ در عرصه ای سخت به سر میبریم در جایی که باید انتخاب کرد، کسی را برگزید برای اداره کشوری که تو و امثال تو برای دفاع از آن جان خود را فدا کردید
میدانم، تاکید شما را بر اینکه #اصلح را پیدا کنیم با معیار هایی این چنین است که: در مقابل مقام معظم رهبری قرار نگیرند، به مردم انقلابی ایران ظلم روا ندارند، برنامه داشته باشد، اهل سازش نباشد و…
چشم سعی مان را میکنیم؛ شما نیز برای ما مردم دعا کنید که اصلح را بیابیم و به او رأی دهیم
فراز اول از کلام شهید رضا نادری
#رأی_عزیز_من
4 تیر 1403